F-noise "DTRASH34"

Co prawda ilustracja obok nie jest okładką albumu rosyjskiej formacji F-Noise, ale w pełni oddaje charakter muzyki, którą tworzą. Bazą wypadową dla ataku sampli, bitów i przesterowanych wrzasków jest digital hardcore. Ten crossover agresywnego pank rocka i radykanej elektroniki(gabber, breakbeat)daje nam naprawde wybuchową mieszankę naładowanej złością muzyki,która przenosi słuchacza w zdegerenowaną cyberpankową rzeczywistość brudu i hałasu. Rosyjscy muzycy nie zamykają się jednak w dh schematach wyznaczonych piętnaście lat temu przez Aleca Empire i spółkę - ich muzyka jest naprawde świeża i pomysłowa. Pojawia się wiele zwolnień z transowymi bitami połączonymi z recytowanymi tekstami(po angielsku i rosyjsku)i noisową elektroniką w tle. Jednak pomimo sporej ilości mniej radykalnych temp(w przeciwieństwie do jednoznacznie zaangażowanych i typowych dla sceny hc/punk tekstów) są też fragmenty naprawde agresywne,z twardym, prostym bitem i typowymi dla dh zapętlonymi riffami. Jednak większość rytmów z 4/4 ma tyle wspólnego co house z breakcorem - czasem te "łamańce" odbierają energie zawartą w wykrzyczanych wokalach połączonych z samplami. ale właśnie te noisowe sample są dla mnie największym plusem DTRASH34 - drażniące, czasem ocierające się o power electronics, mocno "harsh" włączają do tej muzyki przekaz: "fabryki w waszych mózgach dokonają autozawłaszczenia + cierp chuju, może ci na zdrowie wyjdzie". Album pomimo, że trwa niemalże godzine nie nudzi, kawałki są urozmaicone, pojawi się nawet kower Beastie Boys "Sabotage" - bez profanacji, solidnie wykrzyczany, z inteligentnym wykorzystaniem sampli, jednak kiedy do gry wchodzą breakowe bity słabo słychać świetny motyw przewodni orginału. Podsumowując, album polecam wszystkim fanom muzyki wściekłej, eksplorującej nowe ścieżki muzycznego hałasu, pełnej punkowego ducha, ale dającej nowe wrażenia estetyczne. I wieszczącej atmosfere niedalekiej przyszłości.